در ژانویه سال 1951 میلادی گروهی از دانشمندان معدن شناس روسی برای معدن یابی ، مشغول  زمین کاوی بودند که ناگهان به تخته چوبهایی پوسیده بر خوردند و پس از کاووش بیشتری معلوم شد که آنجا چوبهای بسیاری در زیر زمین ، وجود داشته که گذشت زمان ، آنها را کهنه و پوسیده  ساخته است و از علائمی در یافتند که باید این چوبها غیر عادی و مشتمل بر راز نهفته ای باشد ، این بود که با دقت کامل زمین را شکافتند و در نتیجه چوبهای پوسیده و چیزهای دیگری از آنجا  در آوردند و در آن میان ، تخته چوب مستطیلی یافتند که همه را به حیرت انداخت ، زیرا در اثر گذشت زمان کهنگی و پوسیدگی به تمام چوب ها راه یافته بود ، جز این تخته که چهارده اینچ طول و ده اینچ عرض داشت و حروفی چند برآن  منقش بود .

دولت روس برای تحقیق و بررسی در باره این تخته چوب در 27 فوریه سال 1953  میلادی کمیته ای تشکیل داد که اعضای ان باستان شناسان و استادان شناخت زبانهای عهد عتیق بودند و ما اکنون نام و عنوان آنان را در اینجا می آوریم :

1.    سولی نوف – استاد دانشگاه مسکو در بخش زبان ها

2.    ایفاهان خینو – استاد شناخت زبانهای باستانی  در دانشکده رچاینا

3.    میثانن – لو فارتگ – رئیس اداره باستان شناسی

4.    تانمول گورت – استا د زبان ها در داشکده کیفزو

5.    دی – راکن – عتیقه شناس و استاد دانشگاه لنین

6.     ایم – احمد کولاد – ناظم اداره تحقیق زتکومن

7.    میجر کولتوف – ناظر دفتر  تحقیقات دانشکده استالین

 ( در این قسمت مترجم میگوید : در اثر پریدگی حروف ، یقین ندارم که نام های مذکور در این بخش را کاملا صحیح نوشته باشم علاوه بر این ، اردو زبانان که متن اصلی از آنها است ، برخی از الفاظ را را غیر از ما استعمال میکنند مانند کلمات بانک و سانسکریت که در نزد آنان بنک و سنسکریت تلفظ میشود)

بالاخره پس از هشت ماه تحقیق و کاوش ، اسرار آن تخته چوب ، برای کمیته تحقیق  کشف گردید و معلوم شد که این تخته چوب ، از کشتی حضرت نوح(علیه السلام) است که برای تیمن و مدد خواهی چیزهائی بر آن نوشته و بر کشتی نصب کرده است. در وسط تخته یک تصویر پنجه نمائی وجود داشت که عبارتی چند به زبان سامانی بر آن نگاشته بود.

اکنون آن تخته را در دیدگاه خوانندگان محترم قرار می دهیم تا تصویر و نوشته ها را آنچنانکه در زمان حضرت نوح(علیه السلام) بوده مشاهده کنند: 

 

کمیته تحقیق ، پس از 8 ماه فکر و دقت و زحمت فراوان ، نوشته مذکور را خواندند و به حروف روسی در آوردند که در ماهنامه     مسکو در نوامبر سال 1953 و مجله weekly – mirror    در28 دسامبر سال 1953 و روزنامه الهدی در قاهره و در تاریخ 31 مارس سال 1954 درج گردیده است

سپس استاد زبان باستانی شناس بریطانیا اقای   MR. N. F. Maks   الفاظ مذکور را به انگلیسی چنین ترجمه کرد :

O. my god my helper , keep my hand with merey and with your holy bodies : mohamad , alia , shabbar , shabbir , fatema . they allare biggests and honourables . the world established for them . help me by their names . you can refrm to right .


ترجمه :

ای خدای من و ای مددکار من به لطف و مرحمت خود و به طفیل ذوات مقدس محمد ، ایلیا ، شبر ، شبیر و فاطمه(علیهم السلام) دست مرا بگیر.

 این پنج وجود مقدس از همه با عظمت تر و واجب الاحترام هستند و تمام دنیا برای آنان ، برپا شده است . پروردگارا به واسطه نامشان ، مرا مدد فرمای . تو میتوانی همه را به راه راست هدایت نمایی.


برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره مراجعه شود به

ماهنامه starof bartania  چاپ لندن در ژانویه سال 1954 و مجله  manchestor . sun light    در 23 ژانویه سال 1954  و همچنین در مجله   London weekly mirror    در تاریخ اول فوریه سال 1954


(برگرفته از کتاب علی و پیامبران-  از حکیم سیالکوتی)